palec \wskazujący указательный палец; zaimek \wskazujący грам. указательное местоимение
palec wskazujący — указа́тельный па́лец
zaimek wskazujący — грам. указа́тельное местоиме́ние
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wskazujący palec — {{/stl 13}}{{stl 7}} drugi, licząc od kciuka, palec dłoni, wykorzystywany w geście wskazywania czegoś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kierunkowy — «wskazujący, wytyczający kierunek; zwrócony w jakimś kierunku» ∆ biol. Ruch kierunkowy «reakcja ruchowa roślin oraz niższych zwierząt (np. wirczyków, polipów, jamochłonów, liliowców) zachodząca pod wpływem bodźca zewnętrznego, np. u roślin zmiana … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
liczebnik — m III, D. a, N. liczebnikkiem; lm M. i «wyraz będący nazwą liczby lub takich cech przedmiotów, które pozostają w związku z liczeniem» ∆ Liczebnik główny «liczebnik będący nazwą liczby całkowitej» ∆ Liczebnik mnożny «liczebnik wskazujący, z ilu… … Słownik języka polskiego
oto — 1. «wyraz kierujący uwagę na kogoś lub na coś, przedstawiający kogoś, wskazujący na kogoś, na coś; to jest…, to właśnie…» Oto nasz dom. Która to twoja córka? Oto ona. Oto książka, którą lubię najbardziej. 2. «wyraz poprzedzający streszczenie,… … Słownik języka polskiego
między- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych, utworzonych przez połączenie przyimka {{/stl 7}}{{stl 8}}między {{/stl 8}}{{stl 7}}z rzeczownikami : {{/stl 7}}{{stl 10}}a) {{/stl 10}}{{stl 7}} wskazujący na istnienie, odbywanie się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
echo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na związek tego, co oznacza drugi człon złożenia z echem odbiciem fal dźwiękowych, np. echoencefalografia, echolokator» b) «wskazujący na związek tego, co oznacza drugi człon złożenia z echem… … Słownik języka polskiego
hura- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «w rzeczownikach: wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia; np. hurapatriotyzm, huraoptymizm; hurra » b) «w przymiotnikach: wskazujący na to, że… … Słownik języka polskiego
nisko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na niewielką wysokość, niewysokie położenie tego, co określa drugi człon złożenia, np. niskopienny, niskopodwoziowy» b) «wskazujący na małą wartość, zawartość czegoś lub słabe natężenie cechy tego … Słownik języka polskiego
nowo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika złożonego, powstałego z połączenia przymiotnika nowy z określonym rzeczownikiem, np. nowomodny, noworoczny» b) «będący częścią rzeczownika złożonego, wskazujący na niedawność tego … Słownik języka polskiego
pro- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «łączący się z przymiotnikami, określający pozytywny, przychylny stosunek do tego, co oznacza człon drugi, np. proamerykański, profrancuski, prorządowy» b) «łączący się z rzeczownikami i przymiotnikami… … Słownik języka polskiego
